წიწილა მიჩვეულია ასე მოპყრობას. უძლურმა ქმარმა ის კარტებზე დაკარგა. ამიტომაც მთელი დღე ძუასავით ათრევდნენ. და რაც უფრო რთულია ფსონი, მით უფრო ძლიერად ატარებენ მას შიგნით. მხოლოდ ფუტკარია უკვე ისე შეჩვეული ახალ ოსტატებს, რძის სიუხვეს - რომ უკან დაბრუნება არ უნდა.
დები ის წიწილები არიან, რის დაკმაყოფილებას ცდილობ, ნახე როგორ დაარტყა და არ აძლევენ, იარე გაღიმებული. მე ვფიქრობ, რომ ყველაფერი ძალიან მაგარია გადაღებული, გასაგებია, რომ სურათმა იმუშავა და მთავარმა გმირმა შესანიშნავად შემწვა ეს ახალგაზრდა წიწილები, რომლებსაც აშკარად დიდი ხანია სექსი არ ჰქონიათ, რადგან კარგ ხელს აძლევენ, მამალი მოვიდა. მათი სურვილით, ველურივით კვნესა.
მე რომ მეპატრონე ვიყო, პრეზერვატივის გარეშე ჩემს დიასახლისს დავლიკავდი? მე ვფიქრობ, რომ არა, საკმარისად ძლიერად გავურბოდი მას წინ და ანუსში და პერიოდულად ვიძახებდი ჩემს კაბინეტში ნაზი და აუჩქარებელი მინეტისთვის! და ნაზი კეკლუცობა და ლპობა? უნდა აღიარო, რომ ძალიან ბევრია!
უფრო დიდი უკანალი მივიღე. ვის უნდა ჩემს უკანალში ჩაგდება?